Gdy przyjemność stała się koniecznością, nudną rzeczywistością... Garść wątpliwości i rok bloga. Urodzinowy post.

gdzieś z internetów

Dzisiaj blog Książki Moim Okiem obchodzi rok swojego istnienia. Kiedy go zakładałam byłam pełna zapału, pełna nadziei, pełna radości. Niestety dzisiaj zostało mi z tego bardzo mało. Zamiast więc pisać typowy urodzinowy post, najpierw podzielę się z Wami moimi wątpliwościami i mam nadzieję, że jakoś mi pomożecie. :)

Dlaczego myślę nad skończeniem z blogowaniem…

Ostatnio zauważyłam, że są dni, kiedy więcej czasu spędzam przed komputerem, pisząc recenzje, odpisując na komentarze, odwiedzając Wasze blogi, niż czytając. Trudno mi jest podzielić na równo czas na czytanie i nazwijmy to „zajmowanie się blogiem”. Wiadomo, że czasami trzeba poświęcić więcej czasu i zrezygnować z czytania, ale naprawdę ostatnio dzieje się to tak często, że jestem przerażona.

Główny czynnik, który sprawił, że w ogóle zaczęłam się zastanawiać nad końcem bloga, jest to, że zrozumiałam jak bardzo mało czasu poświęcam ludziom i innym hobby. „Wyjdziesz na dwór? Nie, sorry, muszę napisać recenzję.” – niestety takie sytuacje zdarzają się coraz częściej. W Taize zrozumiałam, że trzeba rozmawiać z ludźmi, że jest to cudowne… A niestety przez bloga tracę na to szansę. Drugą moją pasją jest fotografia. Niestety zauważyłam, że po założeniu bloga, praktycznie żadna sesja ze znajomymi nie wypaliła. Co tu dużo mówić… Blog zjada mi strasznie dużo czasu. Na początku jakoś potrafiłam sobie go wygospodarować, tak by mieć również czas na coś innego, ale teraz jest coraz gorzej…

Przede mną trzecia gimnazjum i egzaminy. Bardzo chciałabym się skupić na nauce, ponieważ zależy mi na dobrej szkole. Chcę również wziąć się w garść i zacząć solidniej uczyć się języków. A na to też trzeba ogrom czasu. I jak by nie patrzeć, to co się dzieje teraz, jak przykładam się do nauki, jakie mam wyniki w tej nauce – to wszystko bardzo wpłynie na moją przyszłość.

Kiedyś blogowanie sprawiało mi ogromną przyjemność. Teraz nie jestem pewna, czy tak jest. Stało się to rutyną, a momentami nawet nie miłym obowiązkiem. W ogóle nie mam czasu przeglądać Waszych blogów. Nie mam czasu nawet wziąć udział w Waszych konkursach.

Czasu! Dajcie mi czasu!

Niestety jest coraz gorzej. Jestem o krok od tego, żeby przestać blogować. Ale jest mi trudno przekreślić rok mojej ogromnej pracy i wysiłku. Dlatego zwracam się do Was z pytaniem – jeśli mieliście takie „kryzysy” to jak sobie z nimi radziliście? Każda rada bardzo mi się przyda.

Sama też zaczęłam trochę zmieniać i umilać sobie blogowanie. Przede wszystkim jakiś czas temu zniknęło z samej góry „Już w krótce…”. W pewien sposób ograniczało mnie to i uwierzcie, że po usunięciu tego zrobiło mi się od razu lepiej. :D Mam nadzieję, że Wam to nie przeszkadza. :) Dalej – rezygnuję ze wszystkich wyzwań. Same wyzwania to wklejanie milionów linków, co po prostu czasami zabierało mi nawet 15 minut, które już mogę poświęcić na coś bardziej pożytecznego. Już jakiś czas temu przestałam zgłaszać recenzje i powiem Wam, że jestem bardzo zadowolona z tego kroku. A na dniach dam znać tym, którzy prowadzą wyzwania, że z nich rezygnuję. Zamierzam też zmienić coś w wyglądzie. Żeby nie było tak nudno. Miałam zamiar zrobić to już dawno, ale jakoś nic z tego nie wyszło. Mam jednak nadzieję, że uda mi się to do końca tych wakacji. :)

To, co jeszcze chcę zrobić – zrezygnować z czegoś takiego, że dodaję post co dwa, trzy dni. Teraz postanawiam, że może być tak, iż może pojawić się jeden post w całym tygodniu, a czasami nawet dwa w ciągu dnia. Co się tam będę ograniczać. ;)

Jeżeli chodzi o naukę języków to chcę też dużo czasu poświęcić na gazetki od Colorful Media. Współpraca z nimi, ułatwia mi to. Dodatkowo przymierzam się do tego, żeby zacząć czytać książki po angielsku. Przyjemne i pożytecznie.

Zrobię wszystko by jednak nie zrezygnować. Mam nadzieję, że Wy mi w tym pomożecie. :) Daję sobie czas do końca roku – jeśli do tego czasu będzie dalej źle, blog zostanie zawieszony lub usunięty.

Tyle z takich „smutnych” rzeczy. To jednak urodziny, więc trzeba się cieszyć. :D Zapraszam więc na krótkie podsumowanie całego roku blogowania!

gdzieś z internetów

Rok bloga Książki Moim Okiem.

Nie będę dużo pisać, bo wszystko co chciałabym napisać już zostało napisane z okazji pół roku bloga. Zacznę więc może od statystyk.

Łącznie z tym postem zostało opublikowane 136 postów. Zostawiliście pod nimi 3365 komentarzy. Odwiedziliście mnie 30231 razy. Zorganizowałam 3 konkursy. Nawiązałam współprace z 7 wydawnictwami i 1 autorem. W bloggerze obserwuje mnie 206 osób, a G+ 197. Na FB lubi mnie 161 osób.
Liczby rosną. Z kaaażdą chwilą rosną... :D

Co by Wam tu jeszcze napisać... Może tyle, że cieszę się, że ciągle tu jesteście. Że są osoby, które obserwują mnie praktycznie od początku. Że jesteście niesamowici. Że dziękuję Wam za wszystko.

Nie wiem, czy jest jakiś sens pisania podziękowań dla osobnych osób... Ale chyba jednak muszę.

Przede wszystkim moja Kingo G. - teraz Catherino H. Jesteś niesamowita. Kocham te nasze "kłótnie" na FB, kiedy próbuję Ci coś wytłumaczyć, a Ty nic nie rozumiesz, bo piszę tak, że tylko ja to rozumiem. :D Uwielbiam całą Twoją osobę, to jak piszesz, Ziemniaczki i Pomidorki. Mam ogromną nadzieję, że kiedyś Cię spotkam. I podziękuję osobiście. Za wszystko.

Jest również Monika z Just Books. Kolejna niesamowita osoba. Jak pomagałam z wyglądem Waszego bloga, pisząc z Tobą, czułam się jakbym znała Cię całe życie i jakbyś była moją najlepszą przyjaciółką. :D Tobie również chciałabym podziękować osobiście. Spotkać się i porozmawiać. Bo nawet te głupie "rozmowy" na FB dają mi ogromną siłę. :)

I Przemysław. :D (Mam nadzieję, że skapniesz się, że o Ciebie chodzi. xD) Jesteś najlepszym psychofanem ever i bardzo Ci za to dziękuję. <3

Dziękuję każdemu, kto chociaż raz zajrzał na mojego bloga. Dziękuję z całego serca.

~*~

PS. Ostatnie chwile konkursu! KONKURS KONKURS KONKURS :3 I wkrótce rusza kolejny. :D