Avery Williams "Miłość alchemika"

lubimyczytac.pl

Tytuł: "Miłość alchemika" 
Autor: Avery Williams 
Wydawnictwo: Amber
Rok wydania: 2013
Liczba stron: 223

Co od razu rzuca się w oczy to tajemnicza i jak dla mnie, może nie piękna, ale przyciągająca wzrok okładka. Co dalej może sprawić, że chcemy przeczytać tą książkę to opis. Kuszący, ciekawy. Co jeszcze mnie przyciągnęło do tej książki? Wyprzedaż i cena 3,50. I to były całkiem dobrze zainwestowane 3,50 :D 

1349 rok – bal z maskami, czternastoletnia Seraphina i alchemik Cyrus. Wypadek i eliksir, który mógł uratować dziewczynę. I dać jej życie wieczne. Życie u boku Cyrusa. Życie, które z każdą minutą, godziną, dniem, tygodniem, miesiącem i rokiem jest coraz gorsze.

Teraz – Cyrus uratował już kilkanaścioro ludzi. Nazywają się Wcielonymi, a za ich życie musi zapłacić ktoś inny. Przed Seraphiną stoją trudne decyzje. Chce w końcu uciec od Cyrusa. A też przede wszystkim chce umrzeć. Jednak los tego nie chce. Tragiczny wypadek na autostradzie, który tak naprawdę mógłby jej nie dotyczyć zmienia jej życie. Cyrus, który zawsze jest, wydawałoby się krok za nią, a tak naprawdę krok przed nią. Miłość do chłopaka, a przede wszystkim do rodziny, której nigdy nie miała. Jak postąpi Seraphina? Czy narazi życie innych? Co i kogo wybierze?

200 stron to naprawdę mało. Mało na to, żeby mogła się znaleźć na nich bardzo dobra książka. A jednak. A jednak Pani Avery Williams na tych dwustu stronach stworzyła coś naprawę fajnego.

„Strach oznacza wolę przeżycia.”*

Książka oczywiście na kolana nie powala. Styl pisania lekki, dobry w odbiorze, ale pozostawiający do życzenia. Wiadomo – praktyka czyni mistrza, a że „Miłość alchemika” to debiut, można wybaczyć.

Akcja rozkręca się bardzo szybko. Już od pierwszych stron Pani Avery wciąga nas w swój świat. Trudno odejść od książki. "Miłość alchemika" czyta się jednym tchem.
Historia dosyć oryginalna, ale mam pewne skojarzenia z "Ukochanym nieśmiertelnym". W sumie to tylko jedna rzecz, mianowicie główne bohaterki żyjące setki lat, ale moja koleżanka, która zaczęła czytać tą książkę już na 20 stronie również miała takie skojarzenie. 

„Czasu nie da się oszukać. Wszystko (…) musi się kiedyś skończyć.”*

Bohaterowie nie wyróżniali się niczym specjalnym. Byli bo byli, ale również można ich było lepiej stworzyć. Seraphina to postać troszkę naiwna. Idiotycznym pomysłem jest według mnie to, że dziewczyna żyje 600 lat i nagle wpada na pomysł, że chce umrzeć, że ma dość Cyrusa i zabijania ludzi. Żyjąc tyle lat rok dłużej, rok krócej nie robi jej różnicy, więc według mnie powinna zaplanować to jeszcze dokładniej. Tak aby chociaż trochę lepiej jej się powiodło. Fakt, że wtedy książka byłaby bez sensu, ale myślenie Seraphiny było, dla mnie można powiedzieć dziecinne.

Natomiast bardzo ciekawym bohaterem był Cyrus. Czarny charakter książki. Według mnie to postać niesamowita, której jest zdecydowanie za mało, a którą czytelnik chce lepiej poznać. To w jaki sposób on myśli, jakie decyzje podejmuje, jak szaleńczo zakochany jest w Serpahinie. Szczerze powiedziawszy przeczytałabym tą książkę jeszcze raz. Ale tym razem z punktu widzenia Cyrusa.

Zakończenie pozostawiło we mnie niedosyt. Książka została przerwana w takim cudownym momencie :c W dodatku wszystko zmieniło się o sto osiemdziesiąt stopni. Zaskoczyła mnie Pani Williams, oj zaskoczyła.

Dla fanów tego gatunku, dla kogoś kto chce miło spędzić czas. Mam nadzieję, że druga część zostanie przetłumaczona, bo naprawdę jestem bardzo ciekawa.

*Avery Williams „Miłość alchemika”

Recenzja bierze udział w wyzwaniu Czytam fantastykę, Book lovers, Serie na starcie, Grunt to okładka, Paranormal romance i Kiedy kobieta przejmuje dowodzenie.