Jeśli nie my, to kto? Jeśli nie teraz, to kiedy? - nocne czuwanie w intencji diakonów, Opole 2014

Jakiś czas temu pytałam się Was, czy bylibyście zainteresowani krótkim postem, gdzie napisałabym trochę o czuwaniu, na którym byłam niedawno w Opolu. Jako, iż wyraziliście chęć na taki post, zebrałam się w sobie i go napisałam :) Zapraszam więc do przeczytania :)


W nocy z 23 na 24 maja w opolskim klasztorze Sióstr Szkolnych de Notre Dame po raz 19., odbyło się czuwanie. Poświęcone było diakonom diecezji gliwickiej i opolskiej, którzy w sobotę 07.06.2014 przyjęli święcenia kapłańskie. Hasłem przewodnim tego czuwania było "Jeśli nie my, to kto? Jeśli nie teraz, to kiedy?".

źródło | to w czerwonym koło tego w niebieską kratkę to ja xD

Szczerze powiedziawszy pojechałam tam tylko dlatego, żeby mieć sześć z religii. Chociaż z drugiej strony byłam też niesamowicie ciekawa. Zrezygnowałam z rajdu górskiego, zdecydowałam się na czuwanie i jestem naprawdę zadowolona z tej decyzji.

Siostry stanęły na wysokości zadania. Wszystko było świetnie zorganizowane. Nie było czasu na nudę. Czuwanie prowadził ks. Jerzy Kostorz. Przez całą tą niesamowitą noc mieliśmy okazję zobaczyć spektakl "Jonasz", który wykonał Teatr A z Gliwic, śpiewać razem z zespołem "Belle Co"(który naprawdę jest świetny), wziąć udział w adoracji Najświętszego Sakramentu prowadzonej przez siostry, zobaczyć film, który sprawia, że chcesz zatrzymać się i zastanowić nad swoim życiem, również obejrzeć film, na którym Kuba Błaszczykowski opowiada o swojej wierze. Nie zabrakło również Mszy Świętej. A jednym z ciekawszych punktów była możliwość przystąpienia do niesamowitej spowiedzi i posłuchania świadectw kilku diakonów. Przed czuwaniem mieliśmy okazję pochodzić po rynku w Opolu, a w trakcie przerw siedzieć w pięknym ogrodzie przy klasztorze - jako, iż było niesamowicie ciepło w ogrodzie, w środku nocy było po prostu bajecznie.

Jeżeli miałabym wybrać to co mi się najbardziej podobało to zdecydowanie będzie tym spowiedź. Ta spowiedź to chyba jedna z najlepszych chwil mojego życia. Spowiedź kiedy jesteś twarzą w twarz z księdzem. Kiedy nie recytujesz wyuczonych na pamięć formułek, ale rozmawiasz z Nim. Zwierzasz się z tego wszystkiego co leży Ci na sercu, na duszy. Niesamowicie bałam się tej spowiedzi, bo zanim jeszcze weszłam, to wiedziałam co powiem księdzu... Ale jak już byłam po tej spowiedzi to chciało mi się płakać i skakać ze szczęścia. Czułam się lepiej, niż po przeczytaniu najlepszej książki. Te uczucie jest nie do opisania. I obiecałam sobie, że wrócę tam za rok i postaram się pójść do tego samego księdza i opowiedzieć mu jeszcze wiele rzeczy, o których zapomniałam w tamtej chwili.

Niesamowitej oprawy temu czuwaniu nadał zespół "Belle co". Kiedy oni zaczynali grać i śpiewać, zapominało się o tym, jak bardzo się fałszuje i razem z nimi śpiewem chwaliło się Pana. Zarażają pozytywną energią, a dodatkowo mają talent do tego co robią.

Myślę, że to ogólnie była najlepsza noc w moim życiu. Nie mogę się doczekać, kiedy znowu za rok tam pojadę (koniecznie muszę tam być!). Zachęcam również Was do zastanowienia się nad tym, czy może nie warto byłoby wybrać się tam za rok. Dlaczego? Bo po pierwsze, jeśli wszystko będzie ok spotkacie tam mnie :P A po drugie gwarantuję, że ta noc coś zmieni w waszym życiu. U innych troszkę więcej, a u innych mniej, ale na pewno "coś".

Więcej zdjęć nie dodaję, bo są niesamowicie kompromitujące xD Jeśli ktoś chwilkę pomyśli i tak do nich dojdzie, więc z góry mówię - robili te zdjęcia w środku nocy, wybaczcie xD
I tak, wiem, że nadużywałam słowa "niesamowite" :P