Stephen King "Miasteczko Salem" - czyli Bidon pisze swoją pierwszą recenzję, która jest jednym wielkim spoilerem.

lubimyczytac.pl

Od razu chciałabym przeprosić. Post miał się pojawić w czwartek jednakże, brak internetu i czasu nie pozwolił mi na to. :c 

UWAGA!!! SPOILERY, SPOILERY WSZĘDZIE! JEŚLI NIE CZYTAŁEŚ/AŚ KSIĄŻKI NIE CZYTAJ TEJ RECENZJI!!!!!!!!!!!!!

Tytuł: "Miasteczko Salem"
Autor: Stephen King 
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Rok wydania: 2012
Liczba stron: 524

Czasami mam ochotę udusić pewne osoby. Na przykład Pawła (pozdrawiam Pawła). Gdyby nie to, że to właśnie od niego dostałam tą książkę to chyba bym go właśnie udusiła. Tak - Paweł to jedna z osób, która spoileruje i nie wie o tym (pozdrawiam Karolinę). No, ale trudno... Ta recenzja będzie jednym wielkim spoilerem (no może nie takim wielkim, ale jest tu kilka ważnych kwestii, których ja nie chciałabym poznać, przed przeczytaniem książki). Dlaczego? Bo po prostu nie wiem, jak inaczej mogłabym ją napisać. (Tak, wiem, że na blogu jest kilka takich recenzji z moich "początków", ale to było nie świadome. A to jak najbardziej przeciwnie.)

"(...) Nawet w pełnym blasku życia zawsze towarzyszy nam cień śmierci..."*

Miasteczko Jerusalem. Zwykłe, małe, nudne miasteczko, jak ich wiele. 
Miasteczko Jerusalem. Zwykłe, małe, nudne miasteczko, jak ich wiele, ale tylko do czasu.
Ludzie umierają, dzieją się dziwne rzeczy. Niektórzy tego nie zauważają. Albo po prostu nie chcą. Ale ktoś to zobaczył. Ktoś przeżył na własnej skórze, uwierzył. Młoda dziewczyna i chłopak, lekarz, stary nauczyciel i chłopczyk. To od nich zależy czy Salem przetrwa atak wampirów. Bo tylko oni walczą. Tylko oni się przeciwstawiają. 

"Zawsze najłatwiej potknąć się na ostatnim stopniu (...)"*

Gdyby nie Paweł, o którym już wspominałam nie wiedziałabym między innymi, że w "Miasteczku Salem" są wampiry. Spodziewałam się czegoś całkiem innego. Może jakieś potwory? Ale wampiry?! Jednakże ja nie należę do osób, które jak usłyszą wampiry to krzywią się czy coś, bo mają ich już dość. "Miasteczko Salem" to dopiero moja trzecia "wampirowa" książka. I dopiero moja druga książka Stephena Kinga. 

lubimyczytac.pl
ciekawa ... 

Jako iż "Podpalaczka" niezbyt mi się podobała, do tej książki podchodziłam z pewną niechęcią. Ale jak już stała na półce to przeczytać trzeba... Na początku było źle. Już zaczęłam marudzić, że znowu wyjdzie jak z tą "Podpalaczką". A jednak. A jednak... "Podpalaczka" nawet do pięt "Miasteczku Salem" nie dorasta. 

Na początku było troszkę nudno. Ale czym dalej, tym było już tylko lepiej. A potem to po prostu fantastycznie. Stephen King bardzo pozytywnie mnie zaskoczył. "Miasteczko Salem" tak mnie wciągnęło, że nawet nie spostrzegłam, że przeczytałam już połowę. Brawo Panie King! Tego właśnie szukałam! 

Ale nie obyło się bez minusów. Przede wszystkim - za dużo nazwisk. Ja niestety należę do osób, które w połowie książki czasami nie orientują się jak ma na imię główny bohater, ale ciii... W każdym bądź razie było tego za dużo. Gubiłam się. No na końcu to może już wiedziałam, ale były momenty, że czytałam jakieś imię i: "COOO?! Ktoś takie w ogóle był?!". Ale wydaje mi się, że to w książkach Kinga raczej jest normalne. (Tak przynajmniej mogę wywnioskować po przeczytaniu dwóch jego książek.)

No i oczywiście King musiał dać scenę jak z typowego horroru. Dziewczyna. Sama. Zbliża się wieczór. Idzie do lasu. W mieście grasują wampiry. Pff... A gdzie tam, mam się czymś przejmować! Idę, a co! Zabiję tego Barlow'a tym kawałkiem kijka. Patrzcie jaki ze mnie bohater! 

Hmm... Co jeszcze ciekawego? Wkurzało mnie to, że były po kilka razy te same teksty. I nie, że to jakieś powiedzonko kogoś czy coś, tylko po prostu jakiś fajny "tekst" warty zapisania, jako cytat - tak, jak zapisywałam cytaty to "wyszło to na jaw". I to powiedziane przez całkiem inne osoby. I miałam wrażenie, że King sam tego nawet nie zauważył. I. I. I. I. Za dużo i. 

Mam jeszcze coś fajnego. "Susan czuła gwałtowne uderzenia serca i spływający strużkami po ciele pot, lecz mimo to jej skóra była chłodna dzięki działaniu adrenaliny, rozszerzającej w chwili stresu naczynia włoskowate i zatrzymującej krew w głębszych warstwach organizmu."* Nie wiem czy King chciał się pochwalić swoją wiedzą, czy coś, ale myślę, że było to bezsensowne.  "Susan czuła gwałtowne uderzenia serca i spływający strużkami po ciele pot, lecz mimo to jej skóra była chłodna." - wydaje mi się, że tyle byłoby wystarczająco. Czyli wniosek z tego taki, że King niestety zamieszcza opisy, które są nie potrzebne. 

lubimyczytac.pl

Bohaterowie byli całkiem fajni, ale chyba, niektórzy czasami myśleli troszkę dziecinnie. Było mi szkoda Jimmy'ego, gdyż go polubiłam. A zginąć w taki sposób... Ciekawy był też Barlow. Straszny wampir? Niee... Według mnie śmieszny. Ale ciekawy. 

"(...) Na świecie w ogóle nie ma Zła, tylko co najwyżej zło, a może nawet (zło)."*

Co ciekawe (za dużo tych "ciekawe") "Miasteczko Salem" wycisnęło ze mnie łzy. Były to dwie sceny. Oby dwie dotyczyły tej samej rodziny. Przede wszystkim musicie wiedzieć, że Bidon nie lubi małych dzieci. W ogóle nie lubi dzieci. A "nie lubi" to mało powiedziane. W sumie zdziwiłam się, że scena, kiedy (w tym momencie musiałam przez 15 minut szukać nazwiska, bo nie pamiętałam go)  Pani McDougall (imienia niestety nie znalazłam) uderzyła swoje dziecko. Nagle po prostu spostrzegłam, że płaczę. I kolejna scenka, kiedy dziecko McDougall'ów umarło (stało się wampirem). Rozpacz matki po prostu mną wstrząsnęła. Kiedy tak sobie to wyobraziłam... 

Było mi smutno, że Susan stała się wampirem. Byliby z Benem taką fajną parą. I cóż... Ben, który musiał wbić jej kołek w serce. Współczuję, mimo, że są oni tylko literami. 

Ahh! I zapomniałabym! Ojciec Callahan. To była postać, która wzbudziła we mnie wiele emocji. Ale raczej tych pozytywnych. Jego przemyślenia, jego tok rozumowania... Wydawał się mądrą osobą. Bardzo fajną. Szkoda jednak, że King taki jakiś smutny los dla niego wybrał.

"Miasteczko Salem" oczywiście doczekało się ekranizacji. I to nawet dwóch. Oczywiście obejrzę (jak tylko znajdę czas i film), ale mam przeczucie, że to będzie totalna klapa. 

Podsumowując. Mimo tych drobnych minusów książka bardzo mi się spodobała. Spokojnie mogę przymknąć oko na nazwiska, durne opisy i tym podobne i zaliczyć ją do jednych z lepszych książek jakie czytałam, bo przeżyłam z nią naprawdę ciekawą przygodę. I wiem, że to na pewno nie jest ostatnia książka Stephena King'a, którą przeczytałam.    


Recenzja bierze udział w wyzwaniu Czytam fantastykę, Paranormal romance i Book lovers.

* Stephen King "Miasteczko Salem"

Ogólnie ta recenzja jest trochę bez ładu i bez składu. Ale musicie wybaczyć. Pisałam ją w kilka godzin po skończeniu "Gwiazd naszych wina".